In de luwte van de maatschappij bevond zich een kleine vrijstaat aan de Maarsseveense Plassen; Camping Nooitgedacht. Voor diegenen die niet in een betonnen doos in Overvecht wilden wonen of zich geen huis konden veroorloven door werkeloosheid of verslaving, vonden hier hun onderkomen.

Een mix van bewoners die tussen wal en schip viel van de gemeente, woningcoörperatie, hulpverleners en de nieuwe commerciële eigenaar. Die laatste had het park opgekocht en had geen boodschap aan deze kwetsbare bewoners. De caravans moesten plaats maken voor nieuwe mobile homes en toeristen. Want de Maarsseveense Plassen is een gewilde recreatieplek in de drukke Randstad. En zo geschiedde.