Op een dag stonden ze voor mijn deur; twee jongens in een zwart pak met een naambadge opgespeld. Of ik God geloofde? Met een vriendelijke 'nee' sloot ik snel weer mijn deur. Maar na een paar minuten zag ik het licht: dit is mijn nieuwe fotoproject. 

Na enkele gesprekken met de president van de deze mormoonse zendelingen kreeg ik toestemming om deze jongens te portretteren. Als vrouwelijke fotograaf was het niet toegestaan om hen alleen te fotograferen. De enige oplossing was voor mij om ze in hun nieuwbouw kerken te portretteren. 

Deze jongens gaan in de leeftijd van 18-20 jaar voor twee jaar lang op zending. De meeste zendelingen zijn afkomstig uit Amerika en voornamelijk uit Utah. Voor hun zending, leren ze de taal van het land waar ze naar toe gaan. Dat land wordt voor hen bepaald en kan over de hele wereld zijn. Eenmaal daar aangekomen verblijven ze in duo's in appartementen die in eigendom zijn van de mormoonse kerk. Hoe lang en met wie ze verblijven wordt door de leiding bepaald en wisselt een aantal keer tijdens hun zending.

Hun dagen zijn lang en volgepland met bijbelstudies, zelf lesgeven, trainingen en natuurlijk langs de deur gaan. Veel vrije tijd is er niet. Ook gelden er strenge regels tijdens de zending: kapsel, kleding, vrijetijdsuitingen zijn bepaald.